Thursday, November 30, 2006
از پس این کوه
آسمان زیباست
1
درختی بی شاخ و برگ
نغمه ی پاییز را سر می دهد
خش خش ِ برگی
زیر پای این همه فریادزن
گم می شود
پنجره ، میان ما و من
خم می شود
فصل ِ خاکی می شود
یا که واهی می شود
بی سر این چنین
بی صدا می شکند
سوز، وحشی می شود
می زند دشنه های بی امان
بر سر و روی خیال
نغمه ، فریاد می کند
سوز، راهی می شود
می رود سوی ِدرخت بی نشان
1
خانه بی پنجره
خالی ِ دشنه ی ِ سوز ِ روان
از پس این کوه
آسمان زیباتر است
maktoob @ 10:12 pm 
