Monday, January 15, 2007
نگاه که می کنم
چه خوب می بینم
این چنین لحظات را که نیست کردم
تا که هست یابم میان ِ این همه نیستی
و چه بودها
و چه بیشتر نبودها
از آن بالا
تنها دایره ای پیداست
که بزرگ می شود
که سیاه می شود
که یوغ می شود
می کِشد پایین
تا که خاک می شوم
و این چنین
روز می شود
شب می شود
سال می شود
حال که خوب می اندیشم
اندیشه ای ندارم
حتی میل ِ پروازی
پاک هم نمی کنم دایره ای را
تا که مهری باشد بر این پیشانی
که هر صبح بنگرم
تا که هر روز بدانم
که امروز چون دیروز است
و فردا چون امروز
و بدانم که
تنها در بی سویی مسیر هموار است
قایقم را ساخته ام
انداخته ام در آب ِ روان
نه به آن جا که سهراب می رفت بروم
به هر جا که جریان ِ آبم ببرد
بی تمنای ِ صدایی برود
بی نیازِ نگاه ِ راه نمایی برود
پاک از این دریای ِ دروغم ببرد
ساحلی نمی خواهم
تنها می خواهم از این خاک ِ غریب
دورتر بروم
..............................................................................................................
پ.ن 1 : لطفا تند بخونید
:Dپ.ن 2 : آخیششششششش من فردا امتحانام تموم میشه دل ِ هر کی که امتحاناش تموم نشده بسوزه
maktoob @ 12:33 am 
Comments:
<< Home
emtehanaye ma ham tamom shode dige vali del sokhtan nadare ke adam yeki yeki biofte!bahat movafegh nistam ke faghat dar bi soy masir hamvar ast.ama moafegham ke nabayad pak kard ta har roz did
Post a Comment
# posted by 
: 7:32 pm
: 7:32 pm << Home
