نقطه ي تو خالي

می گذارم خط هایش را بکشد ، همه ی آن مربع های کوچک محو شده اند ، می چرخد و می چرخد ، گرداب می سازد
هوا را می چرخانم با ریتم آهنگ " ............................." می روند و می روند تا به آن نقطه ی تو خالی برسند
این منم بی هیچ ، من خیلی وقت است که می داند تمام بدبختی های ما از این دایره ها می آیند
من خیلی وقت است که دایره می کشد
آن قدر گوشه ی مربع هایش را سائیده اند و خط کشیده اند تا همه دایره شده اند
اما من که رام نشده ام

من می خواهد دایره های شما را قطع کند تا ضلع بسازد
مربعی ، مثلثی ، نشد پاره خطی صاف تا نهایتی داشته باشد در این بی نهایت های بی آغاز

• 
  

یخ بودم
آب شدم
گل آلوده نمی شوم

• 
  

این کاملا یه شعر فیزیکی بود
!!