نقطه ي تو خالي

دست در دست روز
پا به پای شب
زنده هستم
چون این ستاره ها
آن ماه
که فریب می دهند شب را
زندگی را می فریبم
عشق می سازم
بهره ویرانی
ویرانی این آبادی ِ ویران
انتظارم را به باب استفعال می برم
ریشه های مانده در خاک را می کنم
فعل را اسم می کنم ، اسم را حرف
حرف را هیچ
نگاه می کنم ، سکوت می کنم
نزدیک که شوی
زنده شدن را می میرانم
انتظارم را به باب افعال می برم
هر چه هست را فعل می کنم
خودم را فاعل
قصه را تمام می کنم